บทที่ 84 ปากของหญิงคนนี้ เก่งกาจจริงๆ

เธอเหมือนไม่ได้สังเกตเห็นบรรยากาศที่เงียบลงอย่างกะทันหัน พึมพำว่า "พูดมากไปจนคอแห้งจัง" เธอก้มหน้าลงมองหาน้ำดื่ม ในตอนนั้นเอง มือเรียวยาวคู่หนึ่งก็ยื่นแก้วน้ำมาตรงหน้าเธอ

เธอตกใจเล็กน้อย หันไปมอง เห็นว่าเป็นกู้หลินเฉา เธอรู้สึกประหลาดใจ แต่ก็รีบยิ้มกว้าง "ขอบคุณองค์ชายอ๋อง"

หลังจากกล่าวขอบคุณ เธอก็ยกแก้วน้ำขึ้นจิบช้าๆ

น้ำอุ่นๆ ไหลผ่านลำคอ ทำให้คอที่แห้งผากของเธอรู้สึกสบายขึ้นมาก