บทที่ 167 กู้หลินเฉาสับสนอย่างสิ้นเชิง

"น้องสาว วันนี้ขอบคุณมากนะ วันหลังฉันจะเลี้ยงข้าวเธออีก ฉันกลับก่อนล่ะ" เวินฉุนฉุนรีบคลานออกมาจากใต้โต๊ะ เดินไม่หยุดตรงไปที่หน้าต่าง

โชคดีที่เมื่อกี้ในห้องมีคนเยอะพอ วุ่นวายพอ อาทัวเจียงฮวาแสดงได้ไม่เลว ไม่อย่างนั้นเธอสงสัยจริงๆ ว่าตัวเองคงถูกกู้หลินเฉาสับเป็นชิ้นๆ ตรงนั้นเลย

จากแรงที่เขาเตะประตูตอนเข้ามา ก็รู้ได้ว่าเขาต้องโกรธจนคลั่งแล้วแน่ๆ