บทที่ 168 ดวงตาที่เคยใสกระจ่างของเขา กลับมืดมนเป็นครั้งแรก

ในสมองที่เคยเยือกเย็นของเขา ความคิดที่ไม่เหมาะสมกับเวลาผุดขึ้นมา ความรู้สึกเมื่อร่างอ่อนนุ่มหอมกรุ่นของหญิงสาวแนบชิดเข้ามา...

ดวงตาที่เคยใสกระจ่าง ครั้งแรกที่เปลี่ยนเป็นมืดหม่นและลึกล้ำ

กู้หลินเฉานอนไม่หลับ

วันรุ่งขึ้น

เวินฉุนฉุนที่หลับสบายตลอดทั้งคืน ทั้งตัวสดชื่นแจ่มใส อารมณ์ดีเป็นพิเศษ

วันนี้เธอตื่นเช้ากว่าปกติ หาไม้ท่อนหนึ่งที่ถนัดมือ ฝึกกระบองชุดหนึ่งในลานบ้าน จากนั้นก็หยิบถังน้ำไปรดต้นไม้ที่มุมกำแพง