Reese

Altı yıl boyunca Julian Grayson'ı seven ve nadir bulunan kan bağışlarıyla onu gerçekten hayatta tutan Hazel Ashworth, onunla evlenmesine sadece üç gün kala Julian'ın düğünü iptal ettiğini söylemesiyle sarsılır.

Sebep mi? Üvey kız kardeşi Ivy'nin terminal kanser teşhisi konmuş ve son dileği Julian ile evlenmekmiş. Hazel, Julian'ın kendi el yapımı gelinliğini Ivy'ye götürdüğünü dehşetle izler. Ivy sadece Hazel'ın nişanlısını değil, tüm düğününü de çalmayı planlamaktadır - aynı mekan, aynı tarih, hatta aynı pasta aroması.

Bu, çocukluklarının acı verici bir tekrarıdır; Ivy'nin annesi Eleanor, Hazel'ın babasını baştan çıkararak ve annesini intihara sürükleyerek Hazel'ın ailesini mahvetmiş, ardından yıllarca Hazel'ı dışlarken Ivy bir zamanlar ona ait olan her şeyi almıştır.

Ancak bu sefer Hazel, annesi gibi yıkılmayı reddeder. Julian'ın tüm şirketini ve iki milyon doları tazminat olarak talep eder, ardından Ivy'nin "düğün hediyesini" mümkün olan en patlayıcı şekilde teslim etmek için hastaneye gider.

Ivy mükemmel ölen kurban rolünü oynarken ve Julian onun manipülasyonuna karşı kör kalırken, Hazel üvey kız kardeşinin hastalığının herkesin inandığı kadar ölümcül olmayabileceğinden şüphelenmeye başlar. Ivy, Hazel'dan Julian ile düğününe şahitlik etmesini isteme cüretini gösterdiğinde, eldivenler tamamen çıkar.

Şimdi Hazel, gerçeği ortaya çıkarmak ve haklı olarak kendisine ait olanı geri almak için ne kadar ileri gidebileceğine karar vermek zorundadır, bu süreçte bir zamanlar sevdiği adamı mahvetmek anlamına gelse bile.

Milyarder Beni Destekliyor

Bölüm 19 - Bir Beyefendinin Zarafeti ve Umutsuz Bir Kumar


Birden yerimden sıçradım, Sterling Heights Malikânesi'nin dışında arabada uyuyakaldığımı fark ettiğimde içimi dehşet kapladı. Burada ne kadar oturmuştum? Bu, Bayan Sterling üzerinde nasıl bir izlenim bırakacaktı? Kalbim hızla çarparken telaşla el aynamda yansımamı kontrol ettim, saçımı düzelttim ve gözlerimdeki uyku izlerini sildim.


Tam kapı koluna uzanırken, kapı dışarıdan açıldı. Kusursuz bir uşak üniforması giymiş yaşlıca bir beyefendi orada duruyordu, ifadesi nazik ama resmiydi.


"Bayan Ashworth? Ben Butler Winslow. Lütfen, acele etmeyin. Her şey gayet yolunda."


Arabadan indim, utanç yanakları yakıyordu. "Çok özür dilerim. Uyuyakalmak istememiştim. Ne kadar profesyonellikten uzak bir davranış."
