AlexisDee

"Bir bakayım." Geniş omuzları ve güçlü kaslarıyla yakışıklı profesör, beni zahmetsizce kaldırdı ve masaya yerleştirdi. Güçlü elleri, antrenman sırasında oluşan morluğu incelemek için üniformamın askısını nazikçe indirdi.
"Helanie! Neden hep yaralanıyorsun?" Sesi boğuklaştı, bu da nefesimi tutmaya çalışırken omurgamdan aşağı bir ürperti gönderdi.

Kendime onun profesörüm... ve üvey kardeşim olduğunu hatırlatmak zorundaydım. Onun dokunuşuyla baştan çıkmamalıydım.

"Eğer biri seni yine zorbalık yaparsa, ofisime gel ve ben onlarla ilgileneceğim," diye mırıldandı, güzel gözleri benimkilere kilitlenmişti.

Yasak olduğunu bilmeme rağmen, merak etmeden edemedim—sarhoş olduğu gece hissettiğim eş bağını ona söylemeli miydim?

..

Ebeveynleri birbirlerini reddettiğinde, Helanie babasının meleği olmaktan çıkıp ihmal edilen ve unutulan bir çocuk haline geldi. Ancak on sekizinci doğum gününde, işler karanlık bir hal aldı. Vücudu kızışma dönemine girdiğinde, bir grup alfayı kendine çekti. Onu kurtarmak yerine, gizli alfa erkek arkadaşı kaçtı.

O gece Helanie'nin hayatını sonsuza dek değiştirdi. Saldırıya rıza gösterdiği suçlamasıyla, kendi sürüsü tarafından idama mahkûm edildi. Çaresiz bir şekilde kaçtı, annesini bulmaya kararlıydı.

Beklemediği şey, annesini dört tehlikeli derecede yakışıklı ve vahşi oğlu olan bir başıboş kralla evlenmeye hazırlanırken bulmaktı.

Zorba üvey kardeşleriyle bir eş bağı hissettiğinde işler daha da karanlık bir hal alır, onların pençelerinden kaçabilecek mi yoksa onların baştan çıkarması hayatını aşırı uçlara mı sürükleyecek?

Üvey Kardeş Eşleri Tarafından İddia Edilmiş ve İşaretlenmiş

"Ne? Burada bir iş için bulunuyordum. Çekil yolumdan," diye Norman'ın Jessica'ya bağırdığını izledim. Norman'ın sırtı bana dönüktü, Jessica ise tam karşısında, benim görüş açımda duruyordu.


Abimin nişanlısına bağırdığına şahit olacağımı hiç düşünmemiştim. Abim nadiren sakin ve toparlanmış tavrını bozar, bu yüzden aralarında bu kamuya açık tartışmayı tetikleyecek ciddi bir şey olmuş olmalı.


Başımı kaldırıp binaya baktım ve endişe içimi kaplamaya başladı. Helanie burada kalıyordu ve abimin ondan ne kadar nefret ettiğini biliyordum. Onunla kavga mı etmişti? Şimdi muhtemelen yalnız başına ağlıyordur.


Norman'ın arabası uzaklaşırken, Jessica'nın gözleri bana kaydı ve hızla gözyaşlarını silmeye başladı. Onların kişisel atışmalarına şahit olmak çok tuhaf hissettirdi.


"Merhaba, Kaye! Burada ne yapıyorsun?" Her zamanki nazik, kibar sesiyle beni selamladı. Dudaklarındaki sahte gülümseme beni kandıramazdı.


78-Şüpheli Bir Durum