Chapter 2

Chapter 2: Medicine

"Oh my gosh! Star! May bukol ka sa nuo!" sapo ko pa rin ang nuo ko na ngayon ay may bukol at namumula. Nakatingin pa rin sa akin si Thander habang kinakusap siya ng couch nila.

"Oh my gosh, may bukol ka sa nuo," kuya mocked what shira say. "Ang arte. Ang laki nga ng bukol mo. Tapalan mo muna nito." binigay niya sa akin 'yung panyo niya. Nalihis ang tingin ko kay Thander nang iniharap ni shira ang mukha ko sa kanya. "Shira, nahihilo ako."

"Oo nga, mukha kang lasing. Halika na nga sa clinic." inalalayan niya paalis sa bleacher. Naglakad ba kami papunta sa clinic. I curse samaniego in my mind countless times. I can't really believe it! He did not apologize! Nakatunganga lang siya!

"What a jerk," may hawak na akong ice pack sa nuo ko. Namumula pa rin 'yon hanggang ngayon, malaki-laki pa. "Walang consciences! I can't really believe it, tinignan niya lang ako na parang wala. Like duh? Hindi niya ba nakita kung gaano kalaki 'to?!" itinuro ko ang hintuturo ko sa nuo ko.

"Will you please calm down? Baka na-guilty na 'yon. Bakit kasi hindi ka umilag? Tanga ka lang?" hawak-hawak niya ngayon ang cellphone niya. Kaka-scroll nito maputol na sana daliri nito.

"Tanga? Maiilagan mo ba 'yon e ang bilis. Isa pa, that Thander is the dumb! Duling ba siya at sa gawi ko pa niya nabato 'yung bola?" piniga ko ang ice pack na nasa nuo ko sa inis, pero tumulo lang 'yon sa paldang suot ko. Damn it! Malas!

"Can we just wait for his side? Baka he did it on purpose? We can't say."

Umuwi na ako pagkatapos lumiit ng kaunti ang bukol sa nuo ko. Hindi naman na ako nahihilo, pero medyo malaki pa rin ang bukol sa nuo ko. My gosh!

"Celine! What happened to your forehead?!" si mama. Mabilis niyang tinignan ang nuo ko. In my peripheral vision, I saw papa talking to kuya.

"Nanood ako ng basketball, ma. But then, that jerk Thander threw the ball at my direction. And, hindi pa siya nag sorry!" lumingon si mama sa likod at tinignan si kuya. Kuya just shrugged his shoulders.

"Thander? Is that your friend?"

"Yes, ma. Kausapin ko na lang bukas, suntukin ko ba, congot?" kuya looked at my direction.

"Ako na susuntok. Pag sinuntok ko 'yon baka hindi na 'yon huminga." mama and papa laugh at my answer, while kuya smirk.

"Bagay bukol mo sa'yo, anak. Parang head band." si papa. Kaunti nalang iisipin ko na talaga na may sakit sa utak 'tong pamilya ko.

"Ganda pa 'no? Gawin din natin sa'yo, pa? Para maganda ka rin." mama laugh, while kuya is busy in his phone. Umiling nalang si papa nang tumatawa.

"Kain na tayo, nakahanda na hapunan." we walk toward the dining room. I sat on my chare, which is katabi ng upuan ni mama. Since wala si kuya Luther, si kuya Ros ang nasa kaliwa ni papa kaya wala akong katapat.

"May girlfriend ka na ba, Ros? Nakausap ko kanina si Marco, sabi niya marami raw?" umubo naman si kuya. Guilty ka, teh?

"Wala po akong, girlfriend, pa. Baka fake news lang, pa." he look nervous. He's hiding something, huh?

"Ah, kaya pala nung nakausap ko kanina 'yong kaibigan mo, sabi kaya mo ako pinapunta sa gym para manood, kasi ako ipantatakip mo sa mga 'girlfriends' mo." I sarcastically nodded.

"H-ha? Baka joke lang 'yon. Madalas naman kasi mag joke mga 'yon." he drink on his glass. Nakita ko rin na may tumutulong pawis sa nuo niya. Pinunasan niya 'yon at nag half smile kay mama at papa, pero pag dating ng tingin niya sa akin, nilakihan niya ang mata niya.

"Sinasabi ko sa'yo, Ros. Pag nalaman 'kong marami kang babae, kakalbuhin kita." si mama. Since high school pa lang si kuya, alam ko ng marami siyang babae. Ako ba naman ginagawang panakip?

"Opo, ma. Busog na pala ako, ma. May tatapusin pa pala akong papers." nag half smile siya sa amin. Scam!

"Ikaw, celine? May napili ka na bang school? Gusto mong lumipat sa isang taon hindi ba?" may balak ako na mag college abroad, may alam na akong medical school sa New York.

"May alam na po akong medical school sa New York. Pinag-iisipan ko pa po kung itutuloy ko pa. Tsaka dalawang taon pa po 'yon, pa."

"Mas okay na 'yung handa." I nodded as response. Wala na akong masabi.

Natapos kaming kumain at umakyat na ako sa kwarto ko. I look at the mirror. Malaki nga 'yung bukol. Good thing it's saturday tommorow, walang pasok.

I took a shower for about 30 minutes before going to bed. Nakahiga na ako sa kama at binuksan ko ang cellphone ko. Hindi ko pa fina-follow back si Stephen para hindi halatang crush ko siya. I taped the follow button.

I scroll on his feed. Madalang ang mga selfies niya. Puro photography at mga candid shots niya kapag naglalaro. I saw a photo na kasama ako. Nasa bleacher ako 'non. I'm wearing a green t-shirt with a lion print on it. I look happy at nakatayo pa ako, holding a green balloon.

Ayaw ko mag imagine, baka kasi fans niya lang pala 'yung ene- emphasize ng picture. But, kilig ako. Mga 99.9%.

Nag scroll pa ako, nakikita ko lang puro stars and moon. Nakita ko rin 'yung isa niyang post na anime na nakaupo sa moon. May caption ito na 'You look pretty in white.' did someone die?

I also checked my twitter, nagbabasa ako ng mga issue pero may nag pop na notification sa taas. I clicked it and I saw Thander following me at my Instagram.

'Der_Than is following you!'

Nakapag-follow pero hindi nakapag-sorry. Wow. Hindi ko siya finallow back. May sorry muna siya, para tuloy dalawa ulo ko. Isa sa leeg, isa sa nuo.

My vision get blurred. I'm sleepy.

Nagising ako sa ingay ng cellphone ko. Shira's calling me. 7 in the morning, really?

Shira Calling...

Answer | Decline

I press the answer button and her monster voice welcome me. Great. Sumabog tenga ko.

"[Good Morning! Do you have any plans today?]"

"[I don't have. Why?]

"[Do you mind playing with kuya? Laban daw kayo.]" As in?!

"[Omg! Okay! What time?]" she laugh.

"[Parang hindi nagka-bukol kahapon, ah?]" muntik ko na makalimutan, may bukol pala ako!

"[Ang mahalaga, inaya ako ni Stephen.]" we laugh together.

"[Okay, sabi mo e. 9:30 daw. Dito kana mag lunch.]"

"[Noted, bye!]"

After that call, naligo na ako at inayos ang buhok ko. My hair is straight but not flat. Should I curl my hair? No, baka isipin nila na pinaghandaan ko. Uh, I mean-- Yes, pinaghandaan ko naman talaga.

8:30 na nang bumaba ako, wala akong ginawa sa buhok ko. I put some liptint so I will look natural. I'm wearing a white v-neck t-shirt and a black leggings. I also wear a pair of white Nike sneaker. Dala ko rin ang bow at arrow ko.

"Aga, ah? May date? Or baka side line mo maging si cupid?" si kuya. Nanonood siya ngayon ng movie habang nakataas ang parehong paa sa lamesa at nakalagay ng kamay sa batok.

"Hindi ako si cupid, pero pumapana ako ng naninira ng araw." I rolled my eyes at him. I heard him laugh. I walk toward the garden. Ever since, nahilig na ako sa halaman. Parehas kami ni mama. Every weekends, nagtatanim kami, or inaayos 'yung mga halaman.

Kinuha ko ang hose at diniligan ang mga halaman. Marami na ring halaman ang nandito. Sinimulan ko na ang pag didilig ng halaman.

9 na ako natapos na pag didilig. I look a bit mess. I retouch it by powder and liptint. I don't want to look haggard in from of him! It's shame! Lumabas na ako sa garden at nagpaalam kila mama.

"Ingat ka, doon ka na rin ba kakain?"

"Yes, ma. Bye, ma. Don't worry, I'll be here before 2 or 3." I kissed her on hee cheek and waved my right hand.

"Ma'am, may lakad ka po ulit? Date 'yan ma'am 'no?" si kuya Vlamir.

"Date na parang hindi date, kuya. Kila Shira po, kuya." he smiled at me, alam niyang gusto ko si Stephen dahil sa ingay ni Shira.

"Ah, si Stephen po ba? Ayos 'yon, ma'am! Mabait na bata po 'yon." Don't tell me kaya niya alam dahil napanood na naman niya sa mga k-drama?

I sat on the back seat. Nagstart na ang sasakyan. Medyo may kalayuan ng kaunti ang bahay nila Shira sa amin. Tumingin ako sa bintana bigla namang huminto ang sasakyan dahil sa stop light.

Napatingin ako sa kotseng katabi ng amin. Naaninag ko si Thander na nasa back seat ng upuan at may dalang bola. Pinaglalaruan niya iyon at pinapaikot sa daliri. Napahawak naman ako sa nuo ko at nakapa ko ang bukol. Damn you, Thander! I'll curse you to death!

Nag-go na ang stop light at umandar na ang sasakyan, lumiko ang sasakyan namin papuntang kaliwa, at sa kanan naman si Thander. Ang agang stress!

Bago pa man kami makarating kila Shira, inayos ko na ang sarili ko. There's no way for negativity. Huminto ang kotse sa tapat ng bahay nila Shira. This is not my first time in their house, halos lagi kaming magkasama ni shira 'non, not until naging busy na kami sa school.

I click the doorbell twice. Bumukas ang gate at nakita ko si shira na naka-messy bun at nakasuot ng pink na t-shirt na may print na 'my heels is higher than your IQ' and a short that has a cupcake prints.

"Should I call kuya? Halata naman sayo na siya pinunta mo rito. Sana pala hindi ko sinabi. Pagkatapos nito, sabihin mo sa kuya mo, kami naman mag date! Basketball kami! Marunong na ako!" Ini-imagine ko palang silang nagba-basketball ni kuya, nasusuka na ako. For sure magso-suot 'to ng heels at dress!

"Move on na kasi, girl! Baka may girlfriend na 'yon 'no! Can you let me in na? Nangangalay na ako." she rolled her eyes at binuksan niys ng malaki ng gate. Pumasok na kami sa loob. Nakita ko agad si tita Amanda na nililinisan ang mga vase sa lamesa.

"Satara, ija! Ngayon ko nalang napadalaw, miss ka na ng mga halaman ko!" she hug me and rant about her plants. Kapag pumupunta ako dito, tinutulungan ko rin si tita Amanda mag ayos ng halaman. It's okay with me dahil madalas ko naman nakikita si Stephen.

"Mom, pumunta siya rito because we have a match. She's my visitor." biglang lumitaw si Stephen sa likod ni tita Amanda. Wearing a black shirt with a print. Partnered with jeans. He looks like a model.

"Is that so? Alright, then. Next time, satara, visit my plants! They miss you so much!" I nodded and smiled at her. Tita had to left because she have a lunch with her amigas.

"Sorry about mom, she's just really obsessed with her plants. Parang 'yon pa anak niya minsan." we both laugh. I feel so nervous!

"Right! I love plants, too. Nakakalibang din kasi sila. It's fun, you should try it." he chuckled. Damn, it so sexy. I wish I was too.

"Halika na sa garden, ready na target 'don."

Sabay kaming naglakad papuntang garden, nakaset up na nga 'roon ang mga target. Sa kanan, may lamesa at mga upuan 'don, sa isang upuan, nakaupo si Shira at nakahawak ang kamay nito sa baba. She looked bored.

"Shall we start? Sino una? Rock, paper, scissors?"

"Okay!"

We both chanted the 'rock, paper, scissors'. Nang bumagsak ang kamay namin, ako ay bato, ay siya ay gunting. I won! He groaned.

"Nadaya mo ata ako 'don? Ulit." I laughed at him. Mukha siyang kinuhanan ng candy. Naka-simangot siya ngayon at nakalahad pa rin ang kamay sa akin.

"No, talo ka talaga. You should acceot it! You'll shot first!" He looked defeated. He took his bow and arrow and point it on the target. His posture is amazing. Pinakalawalan niya na ang arrow. Tumama ito sa 6. Shira and I both laugh. Ang ganda sana ng posture niya.

"What? I tried my best. May insekto lang na dumapo sa mata ko." Shira and I didn't buy his explanation. Shira is now holding in her stomach. While I'm holding at my chest.

"W-what? Really? Baka imaginary insekto 'yon?" he pouted even more. He looks so cute!

"Okay, parang alam ko na ako na mananalo dito." I set my bow and arrow and point it on the target. I close my left eye and focus on the target. I release it at tumama sa 9.

"I can't believe it, kuya! Akala ko pinag-aralan mo na 'yan? My gosh! Team Star na ako!" Shira chant my name while she's writing my score.

"Chamba lang 'yon. Watch and learn, celine, bull's eye 'to." Yabang ah?

"Alright, then!"

In the end, I won! The score is 87-64. I look at him, para siyang tuta ngayon. Kinamot niya ang likod ng ulo niya at tumingin sa akin. Nang natapos kami, kumain na kami. Pauwi na ako ngayon, nandito na kami ni Stephen sa labas. Stephe insisted to walk with me, while shira, napagod daw siya kaya umakyat na.

"I'll practice more, sa susunod matatalo na kita. Chamba lang talaga ngayon." He smiled. HE. SMILED. AT. ME. Is this for real?

"Okay, aasahan ko yan. Pera baka hindi rin, mas magaling pa rin ako." I acted like a cool.

"Syempre, wala namang tatalo sa'yo. Pagalingin mo na bukol mo, namumula pa. Be sure to rest, ingat. Can I borrow your phone?" nasa bulsa niya ngayon ang kamay niya. Inangat niya lang iyon at inilahad sa akin para kuhanin ang phone ko.

"Sure." ibinigay ko na sa kanya ang phone ko. I looked at my watch, it already 3:30 in the afternoon.

"Here, naka-save na number ko d'yan. And also, nakabisado ko na number mo. Text me if nakauwi ka na." my heart flattered. Kinuha ko na ang cellphone ko at tumango. I can't speak!

Sumakay na ako sa sasakyan at umalis na kami ni kuya Vlamir. Laking pasalamat ko at hindi siya ngayon nagku-kwento. I stared at my phone. Nakasave na nga ang number niya. Ang nakapangalan at 'Voss ni Celine'

His full name is Voss Stephen Madrigal. Naguguluhan lang ako. Is voss he typed in his name in my contact is his name or 'boss' talaga pero natypo?

It doesn't matter. Basta may number niya na ako! I can still imagine his smiles. He looked to cute! Dahil na space out ako, hindi ko na alam na nakabalik na pala kami sa bahay.

I enter our house at nakita ko si Papa at mama na mukhang nag-aaway, huminto lang sila nang nakita na nila ako. Are they hiding something?

"Nag-aaway po ba kayo? Narinig ko kanina sa labas na nagsisigawan kayo."

"It's just a simple matter, anak. You can rest now."

"Yes, it's just nothing." They both gave me an assurance smile. Nakumbinsi naman nila ako na magpahinga na sa taas. But somethings really wrong.

Umakyat na ako at nagbihis. After ko magbihis, I texted Stephen na nakauwi na ako. Then he replied that I should rest. Inabala ko nalang ang sarili ko sa magscroll sa social media. A notification pop on my screen. My heart stopped beating for a second. I read it twice hopping na mali ang nabasa ko, but no.

'Der_Than: I'm sorry about what happened last time. Can we meet? I brought medicines.'