บทที่ 072-2 โอบกอด

บทที่ 72-2 โอบกอด

พอมองตามร่างของคนผู้นั้นที่กำลังจะเดินจากไป ชิงเซี่ยก็อดไม่ได้รู้สึกรีบร้อนขึ้นมากะทันหัน ไม่ง่ายเลยที่จะเกิดสถานการณ์ให้นางได้เข้าไปแทรกแซง จะปล่อยให้เขาจากไปง่ายๆ เช่นนี้น่ะหรือ นี่ยังไม่ได้เกิดความวุ่นวายใดๆ ขึ้นเลย แล้วแผนการที่นางจะแอบหลบหนีไปตอนวุ่นวายจะไม่สูญสลายหายไปราวกับเงาของพระจันทร์บนผืนน้ำหรืออย่างไร

ในขณะที่นางกำลังคิดอยู่นั่นเอง จู่ๆ คนผู้นั้นก็โค้งตัวทำความเคารพอย่างง่ายๆ แล้วหมุนกายเดินจากไปทันที เขาไม่แม้แต่จะคุกเข่าลงสักนิด