บทที่ 43 ตื่นตระหนกตกใจ
เสียงฝีเท้าไม่เป็นระเบียบดังใกล้เข้ามา ชิงเซี่ยที่หลบซ่อนตัวเองอยู่ในคลังอาวุธของค่ายทหารใหญ่คิดกับตนเองเงียบๆ “คงไม่ซวยขนาดนั้นหรอกใช่ไหม นี่คงไม่ได้กำลังจะมาหยิบอาวุธออกไปปฏิบัติภารกิจเวลานี้หรอกนะ?”
น่าเสียดายที่มันคือความเป็นจริง เห็นได้ชัดว่าช่วงนี้โชคไม่ค่อยเข้างข้างนางเท่าไรนัก เมื่อสักครู่เรื่องที่ตรอกนั่น เป็นเพราะไปสะดุดตาคนลึกลับผู้นั้นเข้า กว่าจะสะบัดเอาคนที่ติดตามมาหลุดออกไปได้ก็ใช้อุบายไปไม่น้อย คิดไม่ถึงว่าเพิ่งจะเข้ามาหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ก็ต้องมาเจอปฏิบัติการยามค่ำของค่ายอีก ณ จุดนี้สายเกินไปที่จะหลบหนีเสียแล้ว ตรงนี้ไม่มีเส้นทางหรือประตูใดๆ นอกเสียจากว่าจะวิ่งทะลุผ่านกำแพงออกไปได้ ก็เหลือเพียงแต่ต้องออกไปปะทะกับพวกเขาตรงๆ แล้ว ทว่าชิงเซี่ยรู้อยู่แก่ใจดีว่าหากออกไปให้พวกเขาเห็นสภาพของตนเองในตอนนี้ ตนเองจะมีบทสรุปเช่นใด