บทที่ 25

ตอนที่ 25 เรื่องที่คาดไม่ถึง

ผ่านไปอีกคืนนึง หานลี่ตื่นขึ้นก็รีบพุ่งไปยังสวนสมุนไพร อยากไปดูว่ามีการเปลี่ยนแปลงอะไรหรือเปล่า?

ยังเดินไม่ถึงแปลงสมุนไพร เขาก็ได้กลิ่นโชยมาอย่างรุนแรง

หานลี่ชะงักไปสักครู่ แต่ในใจแอบคิดลึกๆ “หรือว่าจะเป็น...”

เขาเร่งฝีเท้าขึ้น จนในที่สุดก็มาถึงหน้าสมุนไพรที่ส่งกลิ่นหอมนั้น

นี่คือสมุนไพรเมื่อวานจริงหรือ? หานลี่แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขาเอามือตบหน้าอยู่หลายครั้ง จนรู้สึกเจ็บจึงหยุดลงมือ

“ใบของหญ้ามังกรเหลืองเริ่มเป็นสีม่วง ดอกบัวขมก็บานออกเก้ากลีบ ผิวของผลลืมทุกข์ก็เปลี่ยนเป็นสีดำ ฮ่าฮ่า! ฮ่าฮ่า!” แม้ว่าปกติใจของเขาจะสงบดั่งน้ำ แต่ ณ ตอนนี้เขาก็อดที่จะหัวเราะไม่ไหว

“ข้ารับโชคครั้งใหญ่แล้ว แค่คืนเดียวก็ทำให้สมุนไพรอายุแค่สองปีโตขึ้นเป็นสิบกว่าปี ดูสีของใบนี้สิ ไหนจะขนาดผลนั่นอีก และกลีบดอกนั่นด้วยล้วนแต่เป็นสมุนไพรหายากที่โตเต็มที่แล้วทั้งนั้น” หานลี่ตรวจดูอย่างละเอียดอีกครั้งและมั่นใจว่าตรงกับที่หนังสือเขียนไว้ไม่ผิดเพี้ยน สมุนไพรล้ำค่าเหล่านี้มีอายุมานานกว่าหลายปี

“ถ้าใช้วิธีนี้เร่งมันให้โต เช่นนั้นอยากมีเยอะเท่าไหร่ก็ได้น่ะสิ! สมุนไพรไหนไม่ได้ใช้ก็เอาไปขายทำเงินได้อีกเยอะเลยทีเดียว” หานลี่ตื่นเต้นจนคิดไปเรื่อยเปื่อย

หานลี่ยิ่งคิดยิ่งตื่นเต้นและคิดไปไกล รู้สึกเหมือนเก็บของล้ำค่าได้ก็ไม่ปาน เขาดีใจกระโดดโลดเต้นอยู่หลายตลบ ตอนนี้เขาเหมือนเด็กอายุสิบสี่สิบห้าทั่วไปที่แสดงอาการดีใจออกมาอย่างที่ต้องการ

ผ่านไปครู่ใหญ่หานลี่ถึงเริ่มได้สติและคิดถึงปัญหาที่ต้องเผชิญเมื่อต้องกินขนมชิ้นใหญ่ที่ตกลงมาตรงหน้า

อันดับแรกสมุนไพรนี้ดูโดยรวมแล้วไม่มีปัญหา แต่ฤทธิ์ยาก็ต้องนำมาทดลองก่อน ถึงอย่างไรมันโตขึ้นได้เพราะดูดซับของเหลวประหลาดนี้เข้าไป ใครจะรู้ว่าข้างในมีส่วนผสมอื่นปนอยู่หรือเปล่า จุดจบของกระต่ายน่าสงสารเมื่อวานเขาก็เห็นมาแล้ว ระวังตัวไว้หน่อยจะดีกว่า

อันดับสองคือของเหลวสีเขียวในขวดถูกใช้ไปจนหมด ไม่รู้ว่าจะเกิดปรากฏการณ์ประหลาดที่ทำให้เกิดของเหลวได้อีกหรือไม่ ไม่ใช่ว่าสร้างได้แค่ครั้งเดียวนะ คืนนี้เขาต้องไปลองทดสอบดูสักครั้ง

ถ้าสองสิ่งนี้ไม่มีปัญหา เขาก็ยังต้องแน่ใจว่าเข้าใจรายละเอียดและขั้นตอนของการเร่งโตเพื่อหาทางควบคุมมันให้ได้

หลังจากหานลี่คิดทบทวนถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นข้างต้นซึ่งถ้ายังแก้ไขไม่ได้ ขนมก้อนนี้ก็เหมือนเงาจันทร์ในผืนน้ำไม่มีประโยชน์กับเขาสักนิด

คิดได้อย่างนั้น หานลี่จึงเริ่มลงมือ

ก่อนอื่นเขามุ่งไปยังห้องครัวนอกหุบเขาเพื่อขอซื้อกระต่ายเพิ่มอีกสองตัว พฤติกรรมของหานลี่ทำให้คนดูแลครัวทั้งดีใจทั้งกลัดกลุ้ม เด็กหนุ่มคนนี้ซื้อกระต่ายเป็นๆ ไปทำไม หรือว่าจะเอาไปฆ่าเพื่อฝึกปรุงอาหารเอง?

หานลี่ไม่สนใจว่าคนดูแลจะคิดอย่างไร ครั้งนี้เขาไม่มัดกระต่ายไว้ที่สวน แต่กลับมัดไว้ที่หน้าห้องของเขาแทน เพื่อความสะดวกในการเฝ้าดูการเปลี่ยนแปลง

จากนั้นก็ไปเก็บสมุนไพรที่ถูกเร่งให้โตมาปรุงเป็นยาบำรุงกระดูก และเอามันผสมเข้าไปในของที่กระต่ายชอบ เขาให้กระต่ายกินวันละสามเวลาเพื่อทดสอบว่ามันมีพิษหรือไม่

เมื่อทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย หานลี่รอให้ถึงเวลาค่ำอย่างใจจดใจจ่อ และในที่สุดช่วงเวลาที่เขารอคอยก็มาถึง

ฟ้าเริ่มจะมืด หานลี่รีบวิ่งไปหยิบขวดออกจากถุงและวางมันไว้บนพื้น เขาเฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่ละสายตา

สิบห้านาทีผ่านไป ไม่มีการตอบสนอง

สามสิบนาทีผ่านไป ยังคงเหมือนเดิม

สี่สิบห้านาที...

ยิ่งเวลาผ่านไป ใจของหานลี่ก็ยิ่งหนักอึ้ง เขารอจนเกือบจะเช้า ขวดก็ยังไม่มีสิ่งผิดปกติใดๆ

เขาผิดหวังเป็นที่สุด หรือว่าขวดนี้จะใช้ได้แค่ครั้งเดียวจริงๆ? หรือว่าเขาทำอะไรพลาดไป?

หานลี่รวบรวมสติและมองดูรอบๆ อีกครั้ง

“ไม่มีอะไรน่าสงสัย นอกจากฟ้าที่ค่อนข้างมืด” หานลี่บ่นกับตัวเอง

เขาสะดุดกึกและเงยหน้ามองท้องฟ้าในทันใด ท้องฟ้ามืดสนิท มองอะไรไม่เห็นเลย ‘ฟ้าค่อนข้างมืด’ ประโยคนี้เองที่สะกิดใจหานลี่ขึ้นมา

“หรือเพราะว่าฟ้ามืดจนมองไม่เห็นแสงจันทร์?” หานลี่ฉุกคิดขึ้น ก่อนหน้านี้เป็นช่วงฟ้าสว่าง ปรากฎการณ์ประหลาดนั่นเกิดขึ้นในช่วงที่สามารถเห็นดวงดาวและดวงจันทร์ได้ แต่วันนี้มีแต่เมฆเต็มท้องฟ้าไปหมด

หานลี่ลังเลใจ หันไปมองฟ้าที่เริ่มสว่าง เขารู้ว่าคืนนี้ไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้นจึงหยิบขวดขึ้นมาและค่อยลองใหม่อีกครั้งวันฟ้าเปิด

แต่ที่หานลี่คาดไม่ถึงคือครึ่งเดือนจากนั้นไม่เพียงแต่ไม่มีวันที่ฟ้าปลอดโปร่ง แต่ยังมีฝนตกปรอยๆ ลงมายาวจนถึงตอนนี้

เขาหันไปมองกระต่ายสองตัวที่หลบฝนอยู่ในห้อง ท่าทางกระโดดโลดเต้นของพวกมันยิ่งทำให้เขากลัดกลุ้ม ตั้งแต่ที่ผสมสมุนไพรให้กิน พวกมันไม่เพียงแต่ไม่มีปัญหา แต่ยังกระชุ่มกระชวยขึ้น สิบกว่าวันมานี้หานลี่เฝ้าดูมันอย่างใกล้ชิดทุกวันจนมั่นใจว่าไม่มีอาการถูกพิษ และยาเสริมกระดูกยังทำให้พวกมันแข็งแรงขึ้นอีก

ผลลัพธ์นี้ไม่เพียงแต่ทำให้หานลี่พอใจ ยังทำให้เขาจิตใจระส่ำระส่ายไม่สงบ สำหรับเขาขวดสามารถผลิตของเหลวสีเขียวได้หรือไม่คือปัญหาทั้งหมดในตอนนี้ แล้วอากาศก็ยังเป็นเช่นนี้อีก จะไม่ทำให้หานลี่กลุ้มใจได้อย่างไร!