Peresmian perusahaanna Icih

"Salila maranéhna teu nyieun masalah, akang moal nanaon, komo deui ieu acara nyai" témbal Udin.

Icih unggeuk, tapi tetep haténa mah hariwang. Teu lila katempo Rukmini datang maké iteuk, dituturkeun ku Dudung anu leungeuna masih dibulen ku perban kandel, sarta Unah, Karsidi jeung Isah. Dudung karék ditebus ti pulisi ku Rukmini kamari tina duit hasil ngalélang parabotan kantor Palapa anu geus tutup.

Panon Dudung neuteup ceuceub ka Udin. Tapi Udin teu paduli, dirina geus jangji ka Icih moal ngamimitian. Sanajan haroréam Icih nangtung ngabagéakeun.

"Alus siah kalakuan téh, incu naon anu teu ngondang kulawargana sorangan. Teu ngahargaan pisan!" Ceuk Rukmini ujug-ujug ambek ka Icih.

Icih némbalan,

"Salira parantos ngusir kulawargi abdi, malih parantos nyarios megatkeun hubungan babarayaan. Badé naon ayeuna sarumping ka dieu?"

"Koplok! Nyarita kamana waet" Ceuk Rukmini deui bari ngagedrigkeun iteukna kana ubin.

"Sia incu aing, boga getih kulawarga Kusumah. Dilahirkeun di kulawarga Kusumah, maké ngaran Kusumah. Modar ogé tangtu bakal diruang di pakuburan milik kulawarga Kusumah"

"Dasar pikun, abong kolot. Mutuskeun babarayaan sarua jeung geus euweuh hubungan nanaon deui" témbal Udin sabab ngarasa teu ngeunah ku omongan kasar Rukmini ka Icih.

"Lamun Nini keur ngomong, ulah sok motong, bangsat!" Ceuk Dudung muncereng ka Udin.

Udin seuri sinis bari neuteup ka Dudung,

"Dasar orok! Anjeun geus bisa naon ayeuna? leungeun masih dibedong. Ari huntu geus jaradi acan? Terus geus maké pempers heula saacan teu indit kadieu?"

Dudung langsung tungkul, beungeutna langsung bareureum éra, terus mundur ka tukangeun Karsidi.

Icih nyarita deui,

"Aranjeun teu aya anu di ulem, langkung saé énggal mulih sateuacan diusir ku security gedung"

"Aing hayang nyaksian saha waé anu bakal daratang kana acara peresmian perusahaan sia" ceuk Rukmini sinis.

"Kuring bieu nempo diluar loba karangan bunga, béak biaya sabaraha ngajieun sakitu lobana? Kunaon kudu nipu batur ngajieunan karangan bunga sorangan? Mémangna bakal aya anu percaya lamun éta mémang asli dikirim ti jinisna. Gaya, nginjeun ngaran pengusaha kelas atas kabéh keur perusahaan kieu patut. Cuih" ceuk Karsidi bari kumecrot nyiduh.

"Nini teu hayang kasar, ukur sangkan manéh ngarti, kuduna manéh sukur Nini daék datang mawa kabéh kulawarga kadieu, sabab geus nyaho moal aya anu daék datang ka dieu" ceuk Rukmini.

Icih cicing teu némbalan, sabab mémang can aya saurang oge ondangan Udin anu datang,

Nempo Icih cicing, Rukmini ngomong deui,

"Matak kudu ngukur ka kujur gerak. dikira gampang ngajieun usaha sorangan? Kunaon ceuk si Lastri manéh embung balik ka Palapa? pan bodo. Palapa mah tinggal ngajalankeun. Nini ngomong kieu lantaran karunya ka manéh"

Icih némbalan,

"Numawi dinten ieu diresmikeun ogé kumargi abdi parantos siap ngajalankeunna"

Karsidi nyarita sinis,

"Muka kantor dilokasi kawas kieu, jauh kamana-mana. Ulah waka gedé haté bakal jalan, poé ieu diresmikeun, paling isuk pageto ogé geus tutup deui alias bangkrut"

Udin kekerot mimiti ambek,

"Sabenerna aranjeun kadieu rék ngucapkeun salamet atawa rék ngahina? Leuwih hadé ngajaredog, terus saksian saha waé anu bakal datang sangkan nyaho, daripada ngaduga-duga teu bener"

"Paling rék malingan rélasi-rélasi Palapa. Bener?" Ceuk Dudung nyéréngéh nembongkeun huntuna anu ompong.

Unah mencrong ka Udin,

"Udin. Pikiran mah kumaha nyinghareupan isukan. Sabab pasti bakal nyebar béja yén peresmian perusahaan Icih sepi, euweuh anu daék datang. Geus nyiapkeun jawaban pikeun ngajelaskeuna ka batur?"

Ngadéngé omongan Unah, Icih langsung tungkul terus diuk. Sabab omongan Unah asup akal. Tapi Udin mah béda, udin tetep santéi.

Peresmian mémang hiji moment penting pikeun promosi, sabab ti dinya bakal kaciri kakauatan jaringan usahana. Saha waé anu ngadukung bakal datang. Beuki loba anu datang geus pasti jaringanna kuat, masa depan usahana ogé pasti Alus.

Rukmini nanya ka Icih,

"Cih, manéh ngondang jam sabaraha? Ieu geus rék jam 10, tong boro batur, si Mardi jeung si Lastri ogé mana? Gening areuweuh!"

Udin jeung Icih silih rérét, mémang Lastri anu katerlaluan, balik judi liwat tengah peuting. Anu ahirna Mardi kapaksa kudu nungguan da Lastri saré kénéh.

Rukmini nyarita deui,

"Lamun manéh ngondang rélasi Palapa, ulah ngarép-ngarép bakal aya anu datang. Sabab ku nini geus diteleponan kabéh sangkan ngaboikot acara manéh ieu"

Ngadéngena Icih ngarénjag, paingan euweuh anu datang singhoréng saméméhna geus dihalangan ku Rukmini. Icih beuki tungkul sedih sabab ngarasa diteungteuinganan.

Udin ngusapan tonggong Icih,

"Sabar nyi, nyai kudu percaya ka akang. Dina teu percayana ogé naon salahna urang resmikeun ku duaan. Teu kudu loba anu nyaksian. Ulah dipaké sedih"

Sirah Icih nyarandé kana taktak Udin. Teu maliré deui ka rombongan kulawarga Kusumah anu lajag-léjég di jero rohangan bari rurat-rérét kaditu kadieu. Malah Rukmini mah katempo keur nyomotan dahareun dina méja parasmanan, sagala diasaan.

"Cih déngékeun kahayang Nini, meuning balik deui ka Palapa" ceuk Isah ka Icih.

Udin buburu némbal,

"Ulah agul ku Palapa. Ku kamampuan Icih, moal lila perusahaan Icih bakal leuwih ti Palapa. Naon anu bisa diharepkeun ti Palapa ayeuna, Palapa geus bangkrut"

"Sombong siah!" Ceuk Isah ngadelék ka Udin.

Rukmini anu ngadéngé Palapa disapélékeun, maledog Udin ku jeruk,

"Dasar runtah! sia datang ka kulawarga Kusumah ukur jadi cucuk. Euweuh guna tapi loba nganyerikeun haté aing. Ceuk saha Palapa bangkrut?"

Udin seuri,

"Kuring nyaho, keur nebus Dudung waé anjeun kudu ngajualan parabotan Palapa heula pan? Terus Palapa rék digawé kumaha lamun euweuh parabot nanaon? Teu sakalian dijual jeung wangunanna?"

Kabéh ngarénjag bari melong ka Udin, sabab teu ngarti nyaho timana Udin kana masalah internal di Palapa. Dudung nyarita,

"Kuring hayang nempo perusahaan ieu jalan, tapi ulah ngarasa tenang usaha, salila aing masih hirup. Ku aing pasti bakal terus diganggu"

Udin seuri,

"Saméméh ngancam batur, tempo heula pempers manéh, bisi geus waktuna kudu diganti"

Dudung langsung jamotrot baeud. Sedengkeun Icih geus teu genah diuk bari ngelapan késang dina tarangna ku sapu tangan bari terus ngarérétan arlojina.

"Kumaha ieu téh? geus jam 10, acara peresmianna jadi atawa rék dibatalkeun?" Unah nanya nyindiran.

Udin ngarérét arlojina terus mariksa eusi obrolan grup chat anu notifikasina di silent. Layar di scroll kaluhur ka handap. Kabéh mufakat tepi ka lokasi saacan jam 10, tapi bakal asup babarengan pas jam 10. Hartina masih aya 3 menit deui nepi ka maranéhna asup.

Teu lila telepon ti resépsionis ka Icih kadéngé sabab ku Icih ponsélna diloudspeaker deui,

"Bu Icih. Pak Alan pangusaha nomer hiji ti Garut tos sumping"

"Alan!" Udin bingung, sabab teu nempo aya Alan dina grup chat, saha nu geus ngabéjaan Alan?

"Présdir Alan datang?" Rukmini ngarénjag bari buburu nangtung hayang nempo.

Rentang-rentang Alan mémang datang bari seuri, dituturkeun ku Gugun. Langsung duanana ngajak sasalaman ka Udin jeung Icih bari rengkuh hormat,

"Cageur guru?" Ceuk Alan jeung Gugun ampir bareng.

Nempo Udin sasalaman jeung Alan, Rukmini jeung Karsidi ogé ngadeukeutan hayang salaman. Ngan ku Alan teu dipaliré sabab mémang teu wahuh. Alan malah diuk di gigireun Udin,

"Tah kieu atuh, rintis usaha sorangan" ceuk Alan bari seuri ka Udin.

Udin gogodeg bari seuri,

"Lain usaha kuring, tapi anu pamajikan. Nyaho tisaha anjeun kadieu?"

"Ti peuting kénéh béja geus sumebar kamana-mana. Kabéh pangusaha sa Jawa barat pan ngabogaan grup WA husus. Jadi mustahil kuring teu datang" ceuk Alan ngajelaskeun terus manggut ka Icih.

Karsidi ujug-ujug ngomong,

"Pa Alan, mangga kalebet, ulah ngobrol caket lawang panto"

Alan kerung bari ngarérét ka karsidi. Alan kasinggung sabab keur ngomong jeung Udin ujug-ujug aya anu motong. Jadi akan muncereng,

"Manéh saha? Teu nempo kuring keur ngobrol jeung pa Udin?"

Karsidi langsung pias,

"Kuring Karsidi Kusumah ti kulawarga Kusumah. Mémangna anjeun teu wawuh?"

Alan gogodeg,

"Kuring teu wawuh kasasaha ti kulawarga Kusumah, iwal ti ka ibu Icih hungkul. Kuring kadieu pikeun ngahadiran acara peresmian kantorna ibu Icih, kunaon anjeung anu nitah asup?"

Kabéh kulawarga Kusumah colohok. Rukmini ngagerentes,

"Jauh-jauh Alan datang ti Garut ka Bandung keur ngahadiran peresmian kantorna Icih. Padahal Alan pangusaha pangbeungharna di Garut. Iraha si Udin jeung Icih bisa wawuh ka Alan?"

Unah ngadeukeutan Dudung, terus nanya laun,

"Bener éta Alan pengusaha ti Garut?"

Dudung gogodeg,

"Ah lain. Jelema anu aya didieu moal aya anu wawuh kana beungeut Alan. Alan jarang tampil di publik. Piraku daék datang ka acara kieu patut"

Alan ngaluarkeun cepuk tina bahan emas terus di bikeun ka Icih,

"Bu, tampi ieu kado ti abdi"

Icih ngarérét heula ka Udin, sabab dirina teu rumasa ngondang Alan jeung can kungsi wawuh. Tapi Udin unggeuk.

"Éta hadiah ti Présiden Diréktur Alan ti Garut, tarima!"

Buburu cepuk ditarima ku Icih, nganuhunkeun ka alan, terus cepuk ditunda dina méja hususna keur nyimpen bungkusan ti para tamu ondangan.

"Icih, buka, naon eusina?" Ceuk Unah ka Icih.

Dudung ogé nyarita,

"Lamun bener anjeun direktur Alan, pasti hadiahna ogé alus. Buka Cih!"

"Buka nyi, teu nanaon" ceuk Udin ka Icih.

"Muhun bu, buka wéh, teu sawios" ceuk Alan ka Icih.

Icih unggeuk terus nyokot deui cepuk anu geus ditunda dina méja. Tutup cepuk dibuka. Nyatana salian cepukna anu mémang di jieun tina emas, jerona ogé aya liontin Jamrud warna héjo hérang ngagenclang.

Kabéh colohok. Dudung nyaho éta Jamrud anu kungsi dilélang di Bandung, mémang aya béja dibeuli ku pangusaha asal garut saharga 500 juta. Tapi teu nyaho lamun Alan anu meulina. Sedengkeun ayeuna jadi milik Icih.

Lantaran tamu ngeus mimiti jul jol daratang. Resépsionis geus teu sempet ngabéjaan deui kana telepon. Tapi langsung maké mic gedung anu langsung kahubung kana speaker anu aya dina lalangit rohangan.

"Ibu icih. Aya anu ngintun pakét kembang"

Disusul ku sora ngaguruh diluar. Sararea narempo kaluar ngaliwatan kaca jandéla gedung. Dilapangan hareupeun gedung geus mendarat hélikopter ukuran gedé. Ti jero hélikopter 4 jelema turun ngangkutan rupa-rupa karanjang anu eusina kekembangan seger tina jero hélikopter dipindahkeun ka gedung langsung ka lantéi-2 terus dijajarkeun rapih di hareupeun rohangan kantor Icih sapanjang koridor.

Kabéh colohok nwmpona. Saha anu geus ngirim pakét kembang sakitu lobana ku helikopter bari maké karanjang mérek Tiffany.

"Wow! Karanjangna hungkul oge hargana 10 juta" ceuk Unah.

"Karanjang anu ieu tulip Belanda, anu éta enchantress biru, anu itu mawar Juliet. Kabéh kembang import" ceuk Isah bari nunjukkan kembang dina tiap karanjang.

Unah unggeuk,

"Enya, kembang kieu moal hirup di nagara urang, pantes rék dikirim ku hélikopter ogé. Karanjang, taneuh jeung kembangna pasti import kabéh"

Icih ngarérét ka Udin, terus nanya lantaran panasaran,

"Kang. Ieu sadayana aya 20 karanjang, sakaranjang pangaosna sakitar 20 juta. Saha anu parantos miceunan artos 400 juta sakaligus kanggé acara abdi? Cuaca di nagara urang moal cocok kanggé kembang kieu. Paling saminggon ogé sadayana parantos layu"

Udin gogodeg,

"Akang ogey teu nyaho. Coba pelak di villa Bougenville, pan Lémbang mah hawana tiis siga di éropa, sugan wé aya anu hirup"

Rukmini ukur neureuyan ciduhna. Rukmini mémang resep melak kekembangan tapi can kungsi ngimpi kudu boga kembang import anu hargana belasan juta satangkal. Jero haténa réngsé acara Rukmini boga niat rék ménta ka Icih keur pelakeun di villa Kusumah.

Réngsé nurunkeun kembang Hélikopter hiber deui. Tapi treuk box ogé katémbong parkir di hareupeun gedung bari sarua nurunkeun parabotan kantor sarta barang-barang éléktronik anu masih warareuteuh sarta di dusan kénéh. Aya kulkas, sababaraha sét komputer, laptop, dispénser, korsi jeung méja kantor, lomari arsip, sofa sét jeung sajabana. Kabéh langsung diakutan sarta diéntép rapih di hareupeun ruangan kantor Icih. Jelas ieu ogé harga totalna teu leutik.

Sararéa beuki colohok, hususna pikeun kulawarga Kusumah. teu nyangka kantor anyar Icih bakal meunang perhatian gedé ti batur.

Tina speaker gedung kadéngé deui sora patugas resépsionis,

"Uleman parantos kempel sadayana badé lebet. Aya Ibu Susi ti Bima Raya, ibu Warni ti Nataprawira Group, kulawarga Wijaya ti KIKI. Aya ogé kulawarga Qin Gang, Tabib Tiandi, présdir Isak ti hotél Padma, kalih kang Bahar ti Rumah Klasik"

Lain ngan ukur kulawarga Kusumah. Kabeh staf gedung Wings Star ogé ngarénjag. Sanajan gedung Wings Star milik Bima Raya, tapi teu nyangka wakil diréktur 'ibu Susi' daék nincak ka Wings Star bari dibarengan ku pengusaha-pengusaha kelas atas Bandung. Pikeun peresmian perusahaan Icih. Hiji kahormatan keur Wings Star sabab poé éta geus kadatangan para gegedén.

Kabéh boga pertanyaan anu sarua dina fikiranna séwang-séwangan ti para staf pengelola gedung jeung para staf perusahaan-perusahaan anu geus aya leuwih tiheula nyéwa kantor di dinya. Naon latar belakang kantor anyar anu keur diresmikeun ayeuna bet bisa ngondang para gegedén hungkul.

Icih sorangan bingung pas ngadéngé ngaran-ngaran anu disebut ku resépsionis bieu. Haténa jelas tagiwur sabab éra. Kumaha cara nyinghareupanna? Sabab icih sadar dirina sabagé pendatang anyar di dunya bisnis. Mustahil bisa meunang panghormatan anu sakieu gedéna. Komo deui bisnisna dimimitian ku tanpa modal.

Dua awéwé geulis Susi jeung Warni ngurunyung leuwih tiheula bari seuri, duanana maraké pakéan gawé biasa tapi sopan. Ditukangeunna aya Salman, Ibro jeung Frédi. Di barisan katilu Aya Qin Gang, Steven jeung Auxé. Saterusna Tiandi, Zofia jeung kang Bahar. Panutup aya Isak.

Ningali iring-iringan tamu, mata kulawarga kusumah nepi ka marolotot, biwirna calangap. Sabab bener-bener teu nyangka. Unah mah nepi ka nanya ka Icih bari nadana sirik,

"Cih, maké pélét naon manéh bisa ngadatangkeun para gegeden ka dieu?"

Kulawarga Kusumah anu tadina dariuk papencar sakadaék ayeuna kabéh ngariung euweuh anu wani nyarita.

Icih teu maliré kana pananya Unah sabab icih ogé sarua bingung. Justru Icih ogé nanya ka Udin,

"Kang. Salira anu ngulem aranjeunna ka dieu?"

Udin unggeuk, terus ngaharéwos ka Icih,

"Ieu kabéh jelema-jelema anu kungsi dudukun ka akang, sarta percaya ka akang. Maranéhna sieuneun apes lamun nepi ka teu datang kana ondangan akang"

Icih langsung kerung sabab ambek. Geus sabaraha kali ngabéjaan ka Udin sangkan Udin ngeureunan kalakuana pura-pura jadi dukun. Ayeuna malah beuki ngahajakeun nipuan jelema-jelema beunghar. Bakal barabé saupama pada ahirna katohian. Icih hayang nyarékan Udin tapi Susi jeung Warni kaburu tepi ka hareupeunna sarta ngajak sasalaman terus ngarangkul ngucapkeun salamet.

"Hatur wilujeng kana acara peresmian kantorna ibu Icih. Upami Nataprawira Group peryogi bantosan ngadamel design. Tangtos abdi bakal nepangan salira kadieu" ceuk Warni.

Naon anu diucapkeun ku Warni hiji jangji. Kadatanganna langsung muka peluang bisnis keur Icih, teu bisa dilukiskeun kumaha bungahna Icih pas ngadéngé ucapan ti Warni.

Kulawarga Kusumah anu sarua ngadéngé langsung leuleus. Warni Nataprawira, sasaha ogé tangtu pada nyaho, pengusaha nomer hiji di Bandung. Naon anu diucapkeun ku Udin nyatana bener, moal lila perusahaan Icih bakal ngaleuwihan Palapa. Sabab karék opening ogé geus kieu, komo kahareupna. Padahal sanajan Palapa kungsi jaya. Can kungsi bisa migawé pagawéan ti Nataprawira Group sabab prosésna pasti bakal ngaliwatan ténder.

"Hatur nuhun ibu Warni" ceuk Icih sorana ngagétér balas geumpeur sakaligus bungah.

Udin ngaérét ka Icih anu keur pahareup-hareup jeung Warni. Duanana sarua geulis, sarua jangkung, tapi wibawa Warni anu mémang geus icikibung di dunia bisnis ti leuleutik teu bisa dibandingkeun jeung Icih anu masih polos saayana. Icih katémbong loba tungkul jeung éraan.

"Salira garwa pa Udin, abdi parantos seueur dibantos ku pa Udin. Janten salira ka abdi teu kedah asa-asa" ceuk Warni ka Icih.

Icih ngarérét ka Udin, aya rasa timburu, aya rasa ambek. Sabab Warni bieu nyebutkeun geus loba ditulungan ku Udin. Pasti maksudna ditulungan ku prakték dudukun. Hartina kabéh anu datang lain tamu keur Icih, tapi tamuna Udin.

Susi ogé ngucapkeun selamat ka Icih,

"Ibu Icih, ngahaturkeun wilujeng kana peresmian kantorna. Bima Raya aya proyék anu kedah dilajengkeun sareng dipidamel ku salira saénggalna"

"Leres Bu?" Icih nanya atoh.

Nyambung...