Firman jadi kelenci percobaan

"Ieu bener-bener anéh" ceuk dokter bingung.

"Dosis bieu tong boro keur jelema, gajah ogé bisa rubuh"

Sabab karunya kana nasib Wuki, dokter ahli jantung buburu ngaluarkeun stétoskop terus ditapelkeun kana dada Wuki.

"Tahan, awakna ngadégdég, denyut jantungna gancang pisan"

Monitor EKG digusur, sababaraha kabel dihubungkeun kana awak Wuki. Detak jantungna geus nampilkeun angka 180.

"Lamun terus kieu, jantungna moal kuat" ceuk dokter jantung rampang-reumpeung.

"Naon anu bakal kajadian lamun teu turun?" Rénal nanya.

"Gagal jantung, palpitasi, atawa infark miokard, jelas bakal ngancem nyawana" témbal dokter.

"Jadi kudu kumaha atuh?" Rénal beuki bingung.

"Kudu ditenangkeun, sangkan beban jantungna teu nepi kana batas ambang" témbal dokter jantung

Psikiater ngomong,

"Dosis geus ditaékeun, mustahil ditaékeun deui sabab bahaya"

Tapi Wuki terus abrug-abrugan, detak jantungna malah beuki naék.

Ahli jantung ngarahuh,

"Ieu geus ampir nepi kana ambang kakuatan jantung. Teu bisa diantep"

Rénal ngalieuk ka pangawas asrama jeung babaturan Wuki,

"Tadi bisa tenang, kumaha cara aranjeun nenangkeuna?"

Anu ditanya silih rérét, saurang siswa ngawanikeun ngomong,

"Tiap geus ngadahar tai , Wuki bisa tenang. Kuring teu nyaho cara séjén"

"Jadi ukur bisa tenang lamun geus ngadahar tai?" Rénal colohok.

Kabéh unggeuk bareng.

Roger anu titadi cicing ahirna ngomong,

"Pa, ieu jelas aya anu ngagawéan. Wuki pasti geus nyinggung batur "

"Tapi Saha anu wani cucungah ngagawéan anggota kulawarga Sanjaya?" Ceuk Rénal ambek.

Ahli jantung ngomong,

"Detak jantung tos 220, jantungna moal kiat deui"

"Béré tai!" Ceuk Rénal ahirna pasrah.

"Ulah diantep sina indit ka toilét pa. Kuring teu tega nempo lanceuk kudu dahar tai di toilet" ceuk Roger.

"Geus eweuh waktu, keun baé sina tenang heula. Karék pikiran cara anu leuwih hadé" témbal Rénal, pikiranna geus bener-bener kacow.

Ti paméran, Firman nuturkeun Baréna balik bari teu mawa hasil akar bajakah umur 300 taun. Ngadéngé penjelasan apotéker tadi yén bajakah Papua bisa diganti ku bajakah Kalimantan. Firman ngarasa atoh sabab saupama bieu dibeuli jelas dirina bakal rugi gedé, duit samilyar bakal ngalayang. Ku bajakah Kalimantan anu hadé, paling mahal hargana ukur 100 juta.

Baréna geus nelepon baturna ménta bajakah Kalimantan anu umurna 100 taun. Bener wé, hargana ukur 30 juta sarta bisa dianteurkeun langsung ka imahna. Saenggeus pesenan datang, langsung dibikeun ka apotékerna.

Di rohangan tamu imah Baréna sararéa geus ngariung, kaasup Atang. Sabab lamun bener apotékerna hasil ngoméan ubar. Ieu bakal jadi moment istiméwa keur maranéhna sarta keur Triman. Inovasi anyar keur pengembangan ubar impoténsi.

Umur Atang geus 60 taun. Kabéh buukna geus bodas, kulit beungeutna ogé geus kariput. Awakna bongkok lantaran tulang tonggongna geus teu kuat nahan awakna, tapi masih bisa maksakeun leumpang datang lalaunan sanajan kudu diiteuk.

Apotéker botak geus nitah sababaraha asisténna pikeun nyiapkeun mikro-réaktor, mesin panyulingan jeung sentrifugal, keur nguji resép anyarna.

Kusabab karék uji coba jaba stok bajakah Kalimantan umur 100 taun ogé kawilang langka, sanajan harga 30 juta, paling ukur jadi sababaraha guruntul ubar. Mustahik bisa diproduksi massal. Jadi ngolahna teu di pabrik.

Lamun uji coba ieu hasil, apotéker rék nyoba deui ku bajakah kualitas rendah. Nepi ka biaya produksinya bisa diteken sangkan bisa dijual ka pasaran. Saupama geus bisa diproduksi masal ku bajakah murah. Jelas bakal jadi kauntungan gedé pikeun Triman sabab geus mampu ngéléhkeun viagra anu jadi ubar panghadéna jaman kiwari. Matak si apotéker sumanget pisan.

Firman ogé geus nyobaaan viagra tapi teu matih, padahal bahan kimia anu disebut sildenafil dina viagra méré éfék ngubaran impoténsi. Hak patén viagra aya di pabrik farmasi Amérika nyaéta Ruihui. Sarta geus méré kauntungan puluhan miliar dollar.

Keur Atang, Baréna jeung si apotéker, anu dipikiran mémang kauntungan kahareupna. Tapi keur Firman mah lain, anu penting bobogaanna bisa cageur, sangkan bisa néangan deui awéwé anu leuwih ngeulis ti Unah, jeung ngabaleskeun dendamna ka Udin.

Apotéker geus nimbang sababaraha bahan. Terus diasupkeun kana séntrifuge. Apotéker Triman mémang ahli dina ngaramu ubar ku métode ngulub. Ku alat anu geus disiapkeun, bakal ngahasilkeun ubar anu tingkat kamurnianna hadé.

Ningali apotéker mimiti digawé, Firman anu paling kaciri teu sabar. Nempo Firman, Atang ngomong bari seuri,

"Firman, ieu uji coba resép anyar panyampurnaan tina resép kuring jaman keur ngora. Apotéker geus manggihan bahan keur nganétralisir racun anu ngaruksak awak kuring. Jadi ulah hariwang kana kaampuhanna, sabab keur ngora kuring kungsi nyoba, ngan harita kuring gagabah geus nyapélékeun éfék racunna"

Firman atoh,

"Hartina kahsiatna angger, tapi racunna bakal leungit?"

Atang unggeuk.

"Kuring yakin bobogaan anjeun bakal gagah deui, landian 'raja surabi' kuring, bisa pindah ka anjeun" pokna bari terus nyakakak.

"Nyaan matihna kawas kitu?" Firman colohok tapi atoh.

Atang unggeuk,

"Firman. Resép kuring baheula 4 kali leuwih hadé tibatan viagra. Anu ayeuna, kuring yakin bakal 10 kalina"

Firman atoh kawas budak, dirina beuki yakin bobogaanna bakal bisa cageur.

"Pa, lamun hasil. Kuring rék langsung néangan injeuman ka Bank sangkan ubarna bisa buburu diproduksi masal" ceuk Baréna sumanget.

Atang némbalan,

"Bapa satuju, ahirna viagra bakal kasingkirkeun. Kahareupna ukur aya hiji ubar impoténsi di dunya, nyaéta ubar ieu, jieunan Triman Pharmaceutical"

Kabéh saleuseurian satuju kana omongan Atang.

"Firman. Anjeun moal invést di pabrik Kuring? Tunda 3 milyar, saupama ujicoba ieu hasil, kuring sanggup malikeun 10 milyar sataun" ceuk Atang ka Firman.

"Jelas kuring bakal ngadukung. Saha anu teu hayang untung gedé. Tong boro ukur 3 milyar, ningali prospék hadé kieu, kabéh kakayaan kuring bisa dikaanjeunkeun kabéh. Anu penting buktikeun heula khasiatna" témbal Firman.

"Anjeun kudu siap nyoba, sabab didieu ukur anjeun anu bobogaanna ruksak" ceuk Atang.

Lamun dina kondisi biasa, Firman pasti ambek Atang sabab wani ngomong kitu. Tapi harita, kusabab dina kaayaan bungah. Firman daék teu daék malah nyakakak. Kabéh gedé haté, padahal sabenerna bobogaan Firman moal bisa cageur lamun lain Udin anu nyageurkeun. Ubar naon anu bisa ngoméan syaraf anu pegat?

Sabenerna si apotéker botak ogé can pati yakin formulana bener-bener bisa nganétralisir racun bajakah. Saupama ujicobana gagal, lain ukur bobogaan Firman anu moal cageur, tapi haté jeung ginjelna ogé bakal kaganggu siga Atang. Malah teu mustahil aya akibat séjén anu timbul tina formula anyar ieu.

Firman geus teu mikiran konsékuénsina. Ayeuna Firman keur mikiran saha awéwéna anu bakal ngalayanan manéhna saupama ujicoba ieu hasil. Sabab nempo hubungan Baréna jeung Unah beuki akrab, geus miatahik Unah dipulangkeun deui ku Baréna ka dirina.

Harita apotéker ampir beres, tina céntrifuge, ubar dimurnikeun terus dieurihkeun kana mangkok.

"Pa Atang, landongna patantos janten. Nanging masih mangrupi jamu cair, teu acan dipadetkeun janten tablét" ceuk apotéker ka Atang bari nunda mangkok eusi bubur ubar rada éncér dina méja.

Bau anu kaluar tina mangkok teu siga ubar, malah kaambeu kawas bau hitut anu meledek, katambah warna cai dina mangkok ogé konéng teu pikabitaeun, anu ngajieun bulu punduk asa kukurayeun.

"Firman, inum!" Ceuk Atang.

Firman kerung bari nahan Utah lantaran nempo eusi mangkok. Firman ngarérét heula kasareréa sabab asa-asa. Ngan lantaran kabéh keur narungguan, bari mengék irungna, ubar langsung diuyup sakaligus nepi ka ledis. Rasana mémang ngeunah, aya rasa-rasa haseumna sanajan rada leueur. Kabéh neuteup ka Firman, malah Unah geus ngagésér diukna ngadeukeutan Firman. Kabéh nungguan koméntar ti Firman.

Unah ngadeukeutan Firman sabab tetep, dina masalah harta, Firman leuwih unggul ti Baréna. Jadi Firman teu bisa dileupaskeun kitu waé. Salila milu ka Baréna, Unah can kungsi dibéré duit, ukur diwowoy ku dahareun mahal jeung dangdanan hungkul.

Firman anu keur jadi kelinci percobaan can ngarasakeun éfék nanaon. Jadi bari nungguan, sareréa ngararoko heula keur miceun waktu bari ngaharuleng ngaduga-duga afék anu bakal lumangsung dialam fikiranna séwang-séwangan.

Firman mimiti ngarasa aya aliran haneut kana ginjel kénca katuhuna. beuki lila rasa haneut jadi panas. Terus beuki panas. Nepi ka késang ngucur ngagarajag ti sakujur awakna. Rasa panas lalaunan turun ka handap ahirna ngahiji dina bobogaanna. Firman seuri, sabab bobogaanna anu asalna teu bisa ngarasakeun nanaon, ayeuna karasa panas. Nempo Firman seuri, sareréa rada reugreug.

"Kuring geus bisa nahan kiih! Geus bisa ngarasakeun bobogaan kuring aya dina tempatna!" Ceuk Firman atoh bari mukaan gambar-gambar awéwé taranjang dina ponsélna. Tujuanna keur mancing sangkan bobogaanna hudang.

Atang, Baréna jeung apotéker ogé kaciri bungah,

"Yes! Aing bakal beunghar!" Ceuk Baréna bari nangtung ajrag-ajragan teu kawawa nahan kaatohna.

"Anjeun mémang jenius, kuring rék méré hadiah villa jeung duit 500 juta" ceuk Atang ka apotékerna.

"Nuhun pa Atang" témbal apotéker atoh bari manggut ka Atang.

Unah nempo Firman sibuk nempoan gambar langsung ngantelkeun awakna ka Firman bari ngaharéwos.

"Ulah ningalan gambar, tinggal we abdi" ceuk Unah centil.

"Baréna. Kuring rék mawa Unah balik pikeun ngabuktikeunna. Diijinan?" Ceuk Firman nanya ka Baréna.

Baréna langsung manyun teu panuju, sabab geus kapalang Bogoh ka Unah. Tapi kulantaran awalna mémang nginjem, Baréna kapaksa unggeuk,

"Terserah anjeun, tapi saran kuring leuwih hadé nyéwa awéwé. Kuring loba kontak ublag kelas atas lamun anjeun daék"

Firman gogodeg,

"Ublag can tangtu séhat, Unah kudu milu ka kuring ayeuna"

"Hayu kang, uih ayeuna. Ulah dilami-lami" ceuk Unah teu sabar.

Firman ngalieuk ka Atang,

"Kuring ayeuna ngarasa muriang, moal nanaon?"

"Éta kulantaran antibodi dina awak anjeun keur nyesuaikeun, kawas budak anu anyar divaksin, moal lila" témbal Atang.

Firman unggeuk, terus nangtung.

"Lamun kitu kuring pamit heula"

Firman langsung kaluar rusuh bari nungtun Unah, asup kana mobil langsung ngabiur ka villa Kusumah.

Dina mobil Firman guling gasahan, diukna teu daék cicing siga anu keur ambéien. Panas dina bobogaanna teu leungit-leungit. Muriangna ogé beuki parna nepi ka awakna ngadégdég.

"Akang sigana moal kuat nyupiran" ceuk Firman terus nyisikeun mobilna.

"Tadi saur pa Atang moal lami, teu sawios istirahat wéh sakedap di dieu" ceuk Unah.

"Tepi ka imah. Anjeun kudu leuwih hadé ngalayanan akang" ceuk Firman nyakakak.

"Siap kang" ceuk Unah seuri.

"Hayu maju deui" ceuk Firman bari majukeun deui mobilna teu sabar.

Sabeulah leungeun Firman geus ngusapan pingping Unah.

"Lamun akang cageur, tingalkeun Baréna!"

"Pasti atuh kang, Baréna mah pelit" témbal Unah.

"Lamun akang cageur. Kahayang anjeung ngajieun si Udin sujud ka anjeun ogé bakal laksana" ceuk Firman gedé haté. Terus kekerot nahan kaambekna ka Udin jeung ka Tiandi.

Firman jeung Unah ahirna tepi ka villa Kusumah. Duanana asup ka imah ngaliwatan rohangan tamu langsung naék tangga ka kamar Firman.

Ningali Unah anu lila teu balik-balik ka imah Rukmini kerung. Komo deui asup ka imah ditungtun ku Firman bari rusuh langsung asup ka kamarna.

"Mémangna si Firman geus cageur?" Rukmini nanya lalaunan ka Karsidi.

"Teuing atuh ma, saprak bobogaanna paéh, sifatna geus teu bisa ditebak. Tara ngomong nanaon" témbal Karsidi.

"Lamun geus kaluar ti kamar, coba si Unah tanya. Lamun ceuk si Unah geus cageur. Ema rék nagih anu 700 juta deui" ceuk Rukmini ka Karsidi bari seuri.

Rukmini ngarérét ka Isah,

"Isah, manéh naék. Déngékeun tina daun panto kamarna, atawa intip tina liang konci"

Isah ngarénjag,

"Piraku abdi kedah ngintip murangkalih nyalira Bu?"

Rukmini molotot,

"Lamun teu nempo sorangan rék kumaha ema nagihna? Si Unah geus lila teu balik ka imah, sanajan ditanya pasti moal langsung ngajawab, leuheung lamun si unah daék jujur. Mun bohong kumaha?"

Ahirna Isah ngagugu naék ka luhur rék ngintip ka kamar Firman. Isah geus nonggéng noong tina liang konci. Dikamar Firman keur nangkarak taranjang dina ranjangna, sabab kahalangan ku beuteungna anu budayut, bobogaanna teu kaciri. Terus ugal-ugil diuk nyarandé. Sedengkeun Unah katémbong keur gutak-gitek ngigel bari taranjang nurutan penari striptis persis hareupeun firman. Maksudna keur mancing nafsu Firman.

Firman kerung, sabab asa aya anu anéh. saméméhna tong boro nempo Unah taranjang, karék nempo pingpingna anu bodas oge bobogaanna sok langsung hudang. Komo deui ayeuna geus lila tara dipaké. Anu karasa malah rasa panas anu beuki ngahéab sarta beuteungna anu mules.

Saenggeus disidik-sidik, sakuriling bobogaanna ayeuna jadi loba titik-titik bareureum kawas anu geus digembrong ku reungit. Lila-lila mémang karasa aya anu ateul jeung nyeri. Tapi Firman masih positive thinking. Pasti réaksi tina éfék ubar.

Firman héhéotan ngabeberah haténa sorangan. Sedengkeun Unah geus hanjat kana ranjang, sirahna digolérkeun dina dada Firman, sabeulah sukuna didisilangkeun kana suku Firman.

"Kumaha karaosna kang?"

Firman gogodeg,

"Acan, tapi geus karasa ateul"

Unah diuk terus tungkul mimiti ngageloman bobogaanna Firman. Firman peureum ngararasakeun. Isah anu ngintip diluar kamar ogé mimiti teu daék cicing, gutak gitek kawas anu nahan hayang kiih.

Tapi Unah ngajerit langsung cengkat, terus ooroloan Utah uger, nyokot tisu terus ngelapan sungutna.

"Kunaon janten barentol kitu kang, kulitna sapalih tos ngolokop nanahan bari bau hanyir"

Sabab kalahalangan ku beuteungna, Firman teu bisa nempo bobogaanna sirangan. Firman nyuntrungkeun unah langsung cengkat leumpang ka hareupeun eunteung. Firman ogé ngarénjag.

Sirah Firman asa bitu, naon anu diomongkeun ku Unah bener, kulit bobogaanna ngolokop. Firman nyangka rasa ateulna lantaran picageureun. Teu nyangka malah jadi borok. Moal Lila bobogaanna pasti bakal bener-bener buyatak.

Firman diuk dina sisi ranjang bari tungkul ceurik. Unah jadi sieun Firman bakal ngamuk deui. Jadi buburu maké bajuna.

"Bangsat! Aing geus jadi kelenci percobaan produk ubar gagal" Firman nyorowok kuciwa.

Unah anu karék bérés dibaju nanya,

"Kang, ayeuna kedah kumaha?"

Unah ditampiling,

"Teu perlu tatanya koplok! Béjaan bapa sia, kudu nganteur deui aing ka rumah sakit"

Unah buburu muka panto tapi ngarandeg bari kerung sabab nempo indungna keur nonggéng ngintip.

"Ema nuju naon di dieu? Hayu lungsur" ceuk Unah bari nungtun Isah turun tangga nepungan Karsidi.

Pas ngadéngé laporan ti unah, Karsidi ngarénjag. Meunang tugas kudu ngaganteur deui Firman ka rumah sakit.

"Dasar monyet! Ukur nyusahkeun aing hungkul" ceuk Karsidi bari kaluar mawa konci mobil. Karsidi bener-bener teu nyangka lamun panyakit Firman bakal kateterusan.

Saenggeus Firman turun sarta asup kana mobil. Karsidi langsung ngabiur ka RSUD mawa Firman anu ukur disasarung jeung asisténna. Sapanjang jalan Firman kukulutus nyarékan Atang jeung Baréna. Ngajadikeun sirah Karsidi lieur ngadéngéna asa beuki bejad. Asisténna Firman ogé murungkut teu wani nyora.

Firman langsung ngagégag ka IGD bari sarung lebah bobogaanna dijiwir kahareup, leumpangna teu bisa jejeg lantaran bobogaanna peurih saumapa kagasruk-gasruk kana sarung.

Tanpa basa basi Firman asup ka rohangan pamariksaan, langsung morosotkeun sarungnya hareupeun dokter awéwé anu harita keur tugas.

"Déléh bpbogaan aing!"

Dokter jelas ngajerit, bari meungpeun carang,

"Nanaonan pa, anjeun waras? Paké deui sarungna atawa kuring nelepon sécurity pikeun ngusir anjeun!"

"Ulah salah Faham" ceuk asisténna Firman bari rengkuh hormat ka dokter.

"Aing lain maksud teu sopan, aing ukur hayang némbongkeun yén panyakit aing beuki parah, buburu ubaran!" Ceuk Firman.

Dokter buburu sadar, terus maké sarung tangan karét. Bobogaan Firman dicekel diilikan bari dibulak balik.

"Aya nanahan pa, anjeun nékrotik"

"Maksud anjeun naon?" Firman panasaran.

"Nékrosis total, teu bisa diubaran. Inféksi anjeun geus parah pisan. Kudu diamputasi" ceuk dokter.

Nyambung...