Elin13

ตอนที่ 13 – เวทีเดี่ยว

“หมัดของเจ้าไม่มีชื่อ ไม่มีคัมภีร์ ไม่มีอาจารย์กำกับ...

งั้นเจ้าจะใช้มันอย่างไร? ตอบข้าด้วยหมัดของเจ้า”

— ครูเวทีคัดเลือก มหาสถาบันต่อสู้แห่งหลวง

 ประตูเหล็กของผู้กล้า

วันแรกที่ “อีเลียน” เหยียบพื้นศิลาหลวงของ “มหาสถาบันต่อสู้กลางอาณาจักร”

อาคารแห่งนี้สูงตระหง่านกลางหุบเขา ติดแนวผนึกเวทสามชั้น

ไม่ใช่เพียงโรงเรียนของเวท แต่คือเวทีของศาสตร์ทุกแขนง

ป้ายไม้ใหญ่เขียนด้วยทองเวทว่า:

“หนึ่งวิชาหนึ่งชีวิต

หนึ่งหมัดหนึ่งโลก”

 กฎเหล็กแห่งเวทีคัดเลือก

ปีนี้ใช้ระบบ “เวทีเดี่ยว” คัดเลือกขั้นแรก

ทุกคนต้องขึ้นเวทีหนึ่งต่อหนึ่ง

ไม่มีอาวุธ ไม่มีคู่หู

มีเพียงตนเอง — และศาสตร์ที่ถือครอง

ผู้แพ้จะถูกส่งกลับทันที

ผู้ชนะจะได้รับตรารับรองเบื้องต้นจากครูสนาม

 คู่ต่อสู้: “ลูเกียน” ผู้ใช้เวทขดโลหะ

อีเลียนได้รับหมายเลข 47

เวทีของเขาอยู่ลึกในห้องโดมเวทเบื้องล่าง

คู่ต่อสู้คือ ลูเกียน — ผู้ใช้เวทขดโลหะ

ควบคุมลวดเหล็กแหลมบางเฉียบ ที่เคลื่อนในอากาศดั่งงู

ลูเกียน: “เจ้าจะขึ้นมา โดยไม่มีเวท ไม่มีอาวุธงั้นหรือ?”

อีเลียน: “ข้าขึ้นมา… ด้วยหมัด”

 การต่อสู้เริ่มต้น

เสียงระฆังเวทดัง

ทันที ลูเกียนสะบัดมือ

เส้นลวดเวทสิบเส้นพุ่งเข้าหาอีเลียนพร้อมกัน

เหมือนเหล็กมีชีวิต — วนเป็นวง ตัดอากาศ แสวงจุดตาย

อีเลียนไม่ถอย

ไม่ยกแขนกัน

แต่...

“เขาขยับเท้าเล็กน้อย – ย่อตัวต่ำ – ชกพื้นหินใต้ฝ่าเท้า”

แรงโน้มถ่วง ถูกถ่ายเข้าไปในพื้นเวที

จุดศูนย์กลางสนามสั่นเล็กน้อย

และเส้นลวดทั้งหมด — เสียสมดุลในพริบตา

 หมัดไร้นาม กระแทกโลก

อีเลียนพุ่งไปข้างหน้า

หนึ่งก้าว — เร็วกว่าที่ลูเกียนจะดึงเส้นลวดกลับ

มือเปล่าของเขากำหมัดแน่น

ไม่ได้ใส่เวท ไม่ได้ใส่ชื่อ ไม่ได้ใส่ “ท่วงท่า”

แต่หมัดนั้นบรรจุด้วย “น้ำหนักมหาศาลของแรงถ่วง”

ดั่งเขากดโลกไว้ในหมัดเดียว

หมัดฟาดเข้ากลางท้องของลูเกียน

เสียงกระแทกแหลมลึก

ลูเกียนกระเด็นหลุดจากวงเวที

เส้นลวดหลุดมือ ตกฟุบดั่งสิ่งไร้วิญญาณ

ผลประกาศ

ครูเวทีเดินขึ้นมาอย่างช้า ๆ

หยุดตรงหน้าอีเลียน

ส่งแผ่นตราไม้สีดำลายทองให้

“ผู้ผ่านหมายเลข 47: ศาสตร์ไม่จัดจำพวก — ได้รับอนุมัติขั้นต้น”

“ชื่อศาสตร์: ยังไม่ระบุ”

อีเลียนรับมัน

นิ่ง

ไม่ตื่นเต้น

เขาไม่ได้ดีใจที่ชนะ

เขาแค่ เดินตามหมัดของตัวเอง