12

MAKALIPAS ANG ISANG BUWAN

"Ahhhhhhh--- Ayoko na suko na ako ang hirap, ang sakit sa katawan."

"Kaya mo yan nilagpasan mo ang isang buwan what for in three months?"

Seryoso ba siya? Within three months? Siya nga anim na buwan niyang ginawa ito tapos sa akin within three months? Wow, ano ba akala niya sa akin fast learner?

"Kahit paano nakikita ko na ang improvement," Dugtong nito.

Halos gulay, prutas lang ang pinapakain sa akin sa loob ng isang buwan no rice na ko gaya ng utos niya.

Sobrang hirap.

Tipong hilong-hilo ako araw-araw dahil hindi kaya ng katawan ko na hindi makakakain ng kanin mukhanh dito pa lang yata mamatay ako ng maaga.

Every saturday and sunday lang puwede mag-rice pero may limit. One cup lamang ng rice dapat sa umaga at tanghali tapos sa gabi back to vegetables again. Hindi ko alam kung makakaya ko pa dahil kung tatanungin niyo ko kung madali? Oo sobrang madali talaga mapapadali ang buhay ko nito. I swear, mas madali magpataba kaysa magbawas ng timbang.

"Itigil na natin ito hirap na hirap na ko eh."

"Paano sina Whence at Cecil? Ganoon na lang yon? Isipin mo 'yong lagi nila tayong binubully."

"Dati yon noong hindi ka pa ganyan." Up and down ko siyang tinignan.

"Kaya nga ipakita mo sa kanila na kaya mo rin itong ginawa ko."

"Ewan, ang hirap ha parang ginugutom ko lang sarili ko, kainis."

"Go! Jogging na sasayang ang oras go!" Tinulak-tulak ako para tumakbo.

Napakahigpit niyang mentor pero ang kinaganda naman dito habang tinuturuan niya ko sumasabay siya kaya naman minsan hindi rin ako bored kahit umikot kami ng umikot buong umaga rito sa subdivision kasi lagi niya kong dinadaldal, palagi niya kong iniinis at higit sa lahat palagi niya pinapaalala sa kin ang lahat ng mga ginawa nila Cecil at Whence.

Na ikwento niya sa akin na alam na pala niya dati pa ang tungkol sa pustahan nila ni Whence nagkataon pumunta nga siya sa abroad kaya ng sinabi nito sa sarili na kapag umuwi na siya rito payat na siya at pagkakaguluhan ng mga tao lalong-lalo na ni Cecil na isa sa may alam ng plano nila Whence.

Gusto talaga niya si Cecil kaya lang bigla na lang siyang nagising isang araw na puwede naman siyang gumanti rito kapalit sa ng pustahan nila Whence. Kahit paano pala nasa akin pa rin ang royalty ng bff ko. Kahit pumayat na siya at sumikat hindi niya pa rin kinalimutan ang lahat ng pinagsamahan namin ng ilang taon.

"Nasaan ang ibang gamit mo rito?" Usisa niya ng makauwi na kami sa bahay nila.

Usapan namin na sa loob ng tatlong buwan doon muna ako titira sa bahay nila para matutukan nito ang mga ginagawa ko lalo sa mga pagkain.

Payag na payag nga si mama kainis hindi ko alam kung pumayag ba siya dahil pabigat ako o pumayag siya dahil alam niyang si Tyron ang makakasama ko sa iisang bubong bugaw din si mama eh, sobrang bugaw.

"Nasa bahay pa." Naupo ako sa sofa at pumikit.

"Bakit hindi mo pa kinukuha usapan natin lahat ng gamit mo dalhindito para dito ka na kakain, maliligo, matutulog lahat isipin mong bahay mo na rin ito."

"Okay."

"Oo nga pala di ba usapan din natin na sabay tayong papasok at sabay din tayong uuwi? dalawang linggo mo ko hindi hinihintay."

"May kasama kasi ako."

"Sino?"

"Mga classmates ko."

"Siguro pumunta na naman kayo sa mall tapos kain ng madami."

Dumilat ako, "Sa bahay nila, okay?" Muli akong pumikit.

"Tapos sa bahay nila maraming pagkain naglolokohan lang yata tayo rito Yane pinapagod mo lang sarili mo at sarili ko." Dahan-dahan akong dumilat at tumingin sa kanya ng masama.

"Sino ba kasi nagsabi na gawin natin 'to?! Akala mo ba hindi ako nahihirapan? Ultimo rice hindi ko magalaw sa tuwing nagsisikain sila, ultimo mga favorite kong pagkain hindi ko rin matingnan kasi bawal tapos ang dami mo pang litanya nakakainit kaya ng ulo!" Hindi ko na kasi napigilan na huwag magtaas ng boses.

Seryoso siyang tumabi at tinitigan mukha ko.

"Tigilan mo nga yang paninitig sa akin." Banta ko.

"Bakit?"

"Nakakainis kasi..."

"Isipin mo na kapag lumipas ang tatlong buwan na ginawa natin ito I can sure you hindi ka na nila bubulihin mabuti nga may sarili kayong gym kaya tipid sa iyo."

"Alam ko."

"Yun naman pala eh siguro gutom ka na naman kaya ang init ng ulo mo."

Kaagad niya kong hinalikan.

Sa loob ng isang buwan na pagpapayat ko palagi niya kong hinahalikan. Ang dahilan niya para raw ma motivate ang sarili ko pero ayos alam na alam niya kung paano niya ko mapapa-AMO.

"Happy ka na? Relax?"

"Uhm..."

"Ano?"

"Oo na lumayo ka na nga sa akin baka kung saan pa mapunta yan."

"Oh bakit? Alam mo ba ang sex nakatutulong para sa ating katawan? Exercise kasi yan at good for the heart."

"Paulit-ulit lang palagi mo yan sinasabi kapag gusto mong gawin yun." I rolled my eyes.

"Syempre para palagi mong maalala."

"Fine."

"Fine means oo na payag ka?" Ngiting aso ang loko!

"Ewan ko sa iyo." Lalayo na sana ako ngunit mabilis niya kong hinatak palapit.

"Nagpapakipot ka na naman." nangilabot ako sa bulong nito.

"Tyroooon..." Ngisi niya kong hinalikan sa noo.

"Masaya ka ba sa akin?" Napaka seryosong tanong 'yon ah pero syempre masaya ako sa piling ng aking kaibigan.

"Ha?"

"Masaya ka ba dahil bff tayo."

"Oo naman." Sabay yakap nito.

"I love you bff." Higit sa mga nakasanayan niya ang sabihan akong I Love you at---

"Thank you bff." At palagi kong tugon.

Kung minsan na iisip kong okay naman pala sa akin na walang boyfriend kasi may bff naman ako. Parang boyfriend ko na rin nga siya dahil sa mga ginagawa niyang ka sweetan. Ugh, nagkakasala tuloy kami sa ginagawa namin kahit ang relasyong ito ay pangkaibigan lamang.

"Konting tiis pa bff makikita nila kung sino pinagpustahan at kung sino ang tababoy."

"Ikaw na bahala sa akin bff malaki ang tiwala ko sa iyo." Siyang hiwalay sa pagkakayakap.

"Talaga ba so ano tara na?"

"Exercise na naman?"

"Oo pero mas effective na exercise." nakalolokong titig sa akin.

"Tumigil ka nga!"

"Mas madaling exercise ito masasarapan ka pa at pareho natin mararating ang langit, daliiii."

"Anooooo baaaaa.."

"Hard to get naman ohhh..." binuhat ako.

"Uy, saglit kaya mo kong buhatin?"

"Nabuhat nga kita 'di ba saka obvious ba kasi na bawasan ka na ng timbang."

"Ano na pala timbang ko ngayon?" patuloy kong tanong habang palapit kami sa pintuan ng kanyang kuwarto.

"Dati nasa 180 pero noong huling timbang 145." totoo nga malaki ang ibinawas ng timbang ko.

Nakakataba talaga ng puso na may magandang resulta naman pala ang ginagawa namin. ( Exercise ha hindi SEX kayo ha ang green ng mga utak. HAHAHA)

Nagkatinginan kami ng biglang may kumakatok sa pintuan. Handa ko na nga sanang buksan ang doorknob may istorbo pa. Naku ha baka si mama ito.

"May inaasahan ka ba na bisita?"

"Wala " marahan akong ibinaba.

"Sino yon?" hinayaan kong magtungo sa pintuan.

Pagkabukas si Cecil ang nakita nakatayo itong may lungkot sa mukha.

"Tyron, please, please I love you so much, alam mo 'yan please come back to me, please?" nakakaawang babae nagawa niyang luhuran ang lalaking kinasusuklaman siya.

Kung dati siya hinahabol ng mga lalaki ngayon ay siya itong todo habol. May parteng maaawa ka ngunit may parteng nais mong tawanan. Kung masamang tao lang ako malamang kanina ko pa siya iniinsulto.

"Umalis ka na nag aaksaya ka lang ng oras sa akin."

"Please Tyron, alam mo ba hindi na ko makakain ng maayos pati ang pagtulog hindi ko na magawa kaya please huwag mo naman akong pahirapan."

"Bakit parang kasalanan ko pa kung bakit nagkakaganyan ka. Ang dapat mong sisihin 'yang bestfriend mong manloloko."

"Hindi na kami nag-uusap ni Whence."

"Talaga ba so kapag hindi na kayo nag-uusap at nagkikita mapapatawad kita?"

"Ano ba dapat kong gawin nakaluhod na ako sa harapan mo. Alam kong hindi ka ganyan sa mga babae at hindi mo hahayaan na may babae rito na umiiyak ng dahil sa iyo."

"Sorry kahit ano pa sabihin mo buo na talaga desisyon ko tigilan mo na ako."

"Bakit ba?"

"Dahil may iba na akong gusto."

"Sino?" saglit na tahimik.

Ngayon lang din napagtanto ni Cecil na nandito pala ako kaya mabilis itong tumayo.

"SIYA BA!" duro sa akin.

"Puwede ba umalis ka na?" Pilit na hinila ni bff si Cecil palabas.

"No, siya ba? Siya ba ang pinalit mo sa akin ang matabang 'yan!"

"Tumigil ka na nga sinabi magkaibigan kami ni Yane huwag mo siyang sisihin dahil kayo ang may kasalanan kaya kung puwede...alis!"

Hindi na nakapagsalita si Cecil dahil isinara kaagad ni bff ang pintuan ngunit panay pa rin katok ito at nagsisisigaw.

"Patigilin mo muna." Ngunit hindi ito nakinig pinangko niya ko papasok sa kanyang kuwarto.

"Magsasawa rin 'yon." tugon nito ng maihiga ako sa kama.

"Nakakahiya sa mga kapit-bahay."

Inumpisahan niya ang paghalik sa labi ko.

"Siya mahihirapan at mapapahiya. Hayaan mo na lang sa akin ka mag-focus, at sa akin ka lang magbigay ng buong atensyon."

Napaka lamig ng kanyang boses parang giniginaw ang buo kong katawan kasabay sa pagtaas ng mga balahibo sa bawat parte nito. Nangibabaw pa lalo ang boses ko ng haplusin ng kanyang kamay ang aking nipples. Nakikiliti ako sa tuwing iniikot ng kanyang hintuturo ang mabilog kong nipples. Pikit-mata kong nararamdaman ang init ng aming katawan.

Hinayaan ko siyang tanggalin ang lahat ng saplot sa aking katawan tambad na tambad ang aking buong hubad na katawan. Bahagya siyang ngumisi ng dahan-dahan nitong landiin ang aking puson gamit ang labi. Hindi siya na kontento at ang isang kamay niya ay hinahaplos ang aking gitnang ibaba.

"Uhhhh...Tyron, huwag ang sarap kasi..."

"Ganyan pa nga lang ginagawa ko dumadaing ka na ano pa kaya kung gawin ko ito." bumaba ito bandang gitna ko.

"Huwag mahiya ako riyan..." mahina ako sa parteng ito at alam niya 'yon.

Itinaas niya ang dalawa kong binti sa kanyang balikat at sinimulang kainin at higupin na parang wala lang sa kanya.

"Hmm, masarap ka pa rin bff walang tutulad."

"Shit, ituloy mo..." Tatawa-tawa itong bumalik sa ginagawa. Napapapikit at kagat-labi sa kiliting aking nararamdaman. Dinidilaan at bahagyang kagat ang ginagawa niya kaya naman napapaliyad ako ng sobra.

"Tyrooon, uhhhh please tama na hindi ko na kayaaaa...uhm..." Para kasing may sasabog mula sa loob kaya gusto kong magtigil na siya.

Sa halip makinig sa nais ko ay patuloy lamang ito sa ginagawa.

"Bff."

"Bakit?" Tugon ko.

"Gusto ko nang ipasok."

"Kailangan ba talaga sabihin mo 'yan, ikaw ang bahala, at ikaw ang masusunod." nagmamadali nitong hinubad ang lahat-lahat pagkatapos ay natulala sa aking nakita.

"Bakit ganoon?"

"Anong bakit?" Nagtataka niyang tanong.

"Bakit sobrang---"

"Haba?" siya nagtuloy, "Sa iyo lang naman nagkakaganito ito."

AH TALAGA BA?

Hinalikan niya ko sa labi at muli na naman nag-init ang bawat sandali. Nasa puntong ipapasok nito ng pigilan ko ang kanyang dibdib.

"Bakit?"

"Kasya ba?"

"Magkakasya 'yan ang tagal-tagal na nating ginagawa ito." muli niya kong hinalikan at akmang ipapasok ng pigilan kong muli.

"Huwag mong ipuputok sa loob mabubuntis ako." muntik paalala ko. Ngumisi ito bago tumugon.

"Alam ko naman 'yon puwede ko na ba ipasok?" I nodded na at pagkaraan muling naghalikan sabay pasok ng kaniyang alaga.

Palagi namin itong ginagawa ngunit kahit saan parte wala akong makitang dahilan para sabihing hindi ako naliligayahan sa ginagawa niya. Mahusay siya at hindi ko alam kung kanino o paano niya ito natutunan. Lalo tuloy lumalalim ang pakiramdam ko sa taong ito.

"Uhmm, Yane."

"Uh, Tyron."

Ganadong-ganado kami pareho sa mga sandaling ito. Nais naming huwag ng itigil pa ang nasimulan sapagkat nagbibigay ito ng matinding hatid upang pareho kami makaramdam ng masarap at hindi malilimutang sandali. Nang maabot namin ang rurok ng kaligayahan kaagad itong humiga sa tabi ko habang nakapikit nakataas ang dalawang kamay nito na tila hapong-hapo. Hindi sinasadyang nahuli akong nakatitig dito.

"Yane."

"Oh."

"Ako lamang ang dapat gagawa niyan ha?"

"Seryoso ba wala kang balak na makahanap ako ng asawa?"

"Wala akong sinabing ganoon. Kung gusto mo mag-asawa eh di go basta gagawin natin ito."

"Kahit may asawa na ako??"

"Ikaw sa palagay mo at nais mo pa."

"Loko ka, ano akala mo sa sarili kabet?"

"Hindi ko pinangarap maging kabet pero kung para sa iyo why not."

"Huwag mo piliin kung ano ang mali. Makakahanap ka rin ng babaeng karapat-dapat para rito. Hayaan mong pareho tayong single, at malaya nating gawin ang mga bagay na ito. At kung dumating man ang araw na kung sino sa atin unang magka-asawa sana iwan na natin ang gawaing ito."

"Pero hindi ko kayang mawala ka..."

"Tyron."

"Hindi ko kayang mawala ang best friend ko."

"Hindi ako mawawala mag-aasawa lang ako," ngisi ko.

"Eh di dapat pala sulitin ko ang bawat sandaling kasama ka at malaya ka pa." tila wala akong masabi. "Anong iniisip mo?"

"Masaya ka ba bff?"

"Oo."

"Masaya ka?"

"Oo nga kulit pala."

"Kung ganoon masaya rin ako sa piling mo. Alam mo ba kahit magkaibigan lang tayo mayroon dito sa pusong hindi ko maunawaan at marahil pagmamahal ito...bilang kaibigan."

"Natural lang siguro 'yan."

"Bakit?"

"Dahil pareho lang tayo ng nararamdaman."

Tyron, tyron bakit ganoon. Bakit itong nararamdaman ko higit pa sa inaakala ko. Mahal ba kita bilang kaibigan, o mahal kita dahil nais kong higit pa sa pagkakaibigan.